مدح و شهادت امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام
شاعر : غلامرضا سازگار
نوع شعر : مدح و مرثیه
وزن شعر : مفعول مفاعلن فعولن
قالب شعر : مثنوی
ای کـوفه چه ساکت و خمـوشی خامـوشی و سخت در خروشی
ای مـسـجـد کـوفـه کـو امـامـت محـراب عـلـی سـرت سـلامـت
ای پـیـر مـریـض کـو طبـیـبـت ای مـنـبـر کـوفـه کـو خطـیـبـت
ســـجــادۀ لالـــه گـــون مــــولا انـداخــتــه گــل ز خــون مــولا
امــروز کــه آبـــرو گــرفــتــی از خـون عـلـی وضـو گـرفـتـی
ای زنـــدگـی ات تـمــام تـاریــخ مـظــلـوم تــریـن امــام تــاریـخ
ای کـــل وجــود؛ تــربــت تـــو شـهــر تــو دیــار غــربــت تــو
هـر ظـلـم کـه بـود بـا دلـت شـد تـا تـیــغ سـقــیــفــه قـاتـلـت شـد
ای عقـل نخسـت هر که هـستی تو کُـشـتـۀ جـهـل مــردم اسـتـی
بـا آن هـمه حسـن نیـت خـویش دیـدی سـتـم از رعـیـت خـویش
کـو مـالک اشـتـرت عـلی جـان سـلـمـان و ابـوذرت عـلی جـان
هر جـا که نشـانه از غـم توست صـد دجلـۀ اشک هـم کم توست
با آنـکـه شـکـافـت فـرق پـاکـت خـون ریـخت به روی تابـناکت
زخـمیت بـه زخـمـۀ جگـر بـود کـز زخـم سرت کُـشـنده تر بود
مــشـتـاق رخ حـبـــیــب بــودی بـی فـاطـمـه ات غــریـب بـودی
بشـکـافـت چـو فـرق نـازنـیـنت شـمشـیـر گریـسـت بـر جبـیـنت
خـون تـو روانـه از جبـیـن بـود پــاداش مـحـبــت تـو ایـن بـود؟
ای زخــم تـو زخــم آفـریــنــش بگـریـسـته بـر تو چـشـم بـینـش
ای خــاک نــشــیــن آســمـانــی ای عـــرش مـکــان لا مـکـانـی
ای قـلـب نـمـاز سـیــنـه چـاکـت ای سـجـده نهـاده سر به خـاکت
ارکـان دعــا؛ شـکـسـت بـی تـو تکـبـیـر بـه خـون نشست بی تو
تــو مـنــتــظــر وصـال یـــاری در بــســتـر مـرگ بـی قـراری
اطـــفـــال یــتــیـــم داغــدارنــد امشب همه چون تو بی قـرارنـد
خون گـشـتـه روانـه در عـزایت از چـشـم یــتــیــم بــی غـذایــت
بـــا قـــتـــل تـــو آه آه کـــوفـــه خــیـــزد ز درون چــاه کــوفــه
زخـم تـو بـه فـرق مـرهمت بود پــایـان گــر دورۀ غــمــت بــود
از فُـزت بـرب تـوسـت مـعـلوم راحـت شـدی ای امـام مـظـلـوم
آیــیـنـۀ دل، شـکــســتـۀ تـوسـت محراب، به خون نشـستۀ توست
تـا هـسـت بـه سـیـنـه هـا غـم تو تـقـدیـم تـو اشــک "مـیــثـم" تـو
|